Olivja's positive vibes only....

 

IK...
Ik ben Olivja Allamani, 22 jaar en ik woon samen met mijn man Aurel en mijn zoontje Lorik. Ik ben afkomstig uit Albanië en ik woon hier al 3 jaar. Mijn middelbare school.  heb ik in Albanië gedaan. Daardoor heb ik vaak weinig zicht en kijk in de geschiedenis van België. We studeerden het geschiedenis van het land, want het heel divers is en mijn land heeft veel meegemaakt ook. Ik zit in het 2^de jaar Graduaat maatschappelijk werk. Ik heb een verlengde traject gekozen (3jaar), omdat ik mama ben geworden van een geweldige jongen.





Waarom Sociaal werk?


In Albanië heb ik voor bachelor in de geneeskunde beginnen studeren, maar voor de liefde heb ik mijn studies afgezegd.

Ik heb eerst een vooral hier in België de taal geleerd. Nederlands is een taal die ik nooit had gedacht dat ik het zou leren. Het is een moeilijke en uitdagende taal, door vele dialecten die ze heeft. Ik heb de taal voor 8maand onder de knie gehad. Daarna heb ik voor bachelor sociaal werk beginnen studeren.

Ik vond het heel moeilijk qua taal en vooral de dialect die heel sterk aanwezig was. Na het eerste jaar ben ik gestopt met bachelor sociaal werk. Graduaat maatschappelijk werk, was een optie die voor mij haalbaar was/is.

Het is praktijkgericht en hier is de band tussen docent en student heel belangrijk. Tot nu toe voel ik me heel goed in het ‘graduaat-nestje’. Het gevoel die ik hier kreeg is onvoorwaardelijk. De manier waarop de lessen georganiseerd zijn en de docenten, heel anders zijn dan in bachelor.

Het ‘gevoel’ is voor mij heel belangrijk. Het was the key om die overstap te doen naar graduaat. Het keuzetraject is voor mij heel gemakkelijk geweest. De vorige studies en mijn huidige studies, zijn allebei gericht op de MENS.

Mensen van huidige tijden hebben nood aan HULP en LIEFDE. In mijn land zijn de mensen heel anders en de nood die ze hebben is heel anders dan hier. Ze hebben vele noden en ze krijgen niks. Maar hier heeft ieder beroep kansen en de mensen ook.

Dat wil ik als toekomstige maatschappelijk werker geven aan de mensen hier. Dat ze kansen hebben en dat ze moeten die kansen grijpen. Er zijn mensen die jaloers zijn en die kansen willen hebben maar ze hebben niks. We moeten alles waarderen en denken dat alles tijdelijk is! Vandaag ben je rijk en morgen niet!

Zoals die corona pandemie!

 Het is tijdelijk maar het effect zou pas later zichtbaar voor iedereen zijn. Zoals de psychiater Peter Adriaenssens heeft gezegd “We moeten elkaar goed voor ogen houden dat dit tijdelijk is”.

   Waarom Olivja’s positive vibes only? Heeft de corona situatie invloed gehad op die naam?

Ik denk dat nu iedereen nood heeft aan positieve worden en krachten. De meeste mensen zijn in paniek, angst en stress.
Ik ervaar zelf soms een stres golf die passerend is, tijdelijk is. Mensen rondom mij zijn in paniek dat het gaat lang duren. Het kan misschien lang duren, maar de tijd dat je hebt met je kinderen en met je gezin, moet je waarderen.

Ik ben na mijn bevalling een maand later begonnen te werken en te studeren. Ik heb mijn zoon niet de hele dag gezien. Maar nu geniet ik, want ik tijd heb!

 Dat is de nood die de mensen hier in België willen hebben. Het bekende Belgische excuus: “druk, druk, druk…” is tijdelijk verdwenen.
Iedereen heeft de kans om van die tijd te genieten. Wat gaat gebeuren na die Pandemie? Meer werkdagen? Langere uren? Wekend werken? We weten nooit wat de toekomst gaat brengen.
Dat geef ik aan mijn ouders en de familie van mijn man dat we moeten die tijd waarderen en een structuur over de hele dag te hebben.
Samen met je kind of partner iets doen, spelen en samen met je partner studeren. Mijn man help me om alle vakken samen te lezen, zodanig ik alles kan begrijpen.

Dus positief denken en alles loslaten en waarderen wat we nu hebben!

   Toekomst…
Ik denk dat ik probeer positief te denken, ook als het een delicate en serieuze situatie is. Ik doe alles om heel voorzichtig te zijn en ik doe mijn best om aandacht te besteden aan de positieve denkwijzen.
Ik help mijn schoonouders en mijn buurvrouwen naast mij met boodschappen, want ze oud zijn en minder mobiel om het zelf te doen. Voor hen is het heel gevaarlijk.